ตอนเด็กๆ เรียนประถม ถึงมัธยม ผมเข้าใจมาตลอดว่าคนที่เรียนดี ได้คะแนนสูง
ได้อันดับการเรียนที่ดีๆ สอบติดมหาวิทย าลัยดีๆ จบด๊ อ ดเ ต อร์ มีใบปริญญาหลายๆ ใบ “คือคนเก่ง”
โตขึ้นมาหน่อย..ผมเข้าใจว่า คนที่ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ ผลลัพธ์ขั้นเทพรายได้สูงๆ
เป็นคนที่รู้จักของคนทั่วไป หรือในสังคม.“นั้นคือคนเก่ง” มาวันนี้..
ผมพึ่งเข้าใจว่าผมคิดผิดมาตลอด คนเก่งที่แท้จริง คือคนที่ทำงาน ที่ตัวเองรัก
ตัวเองชอบ ได้อย่างยอดเยี่ยมหรืออาชีพอะไรก็ได้..
ทำได้อย่างมีประสิทธิภาพ และถึงเวลากินก็ได้กิน..
ถึงเวลานอนก็ได้นอน มีเวลาว่าง ก็บอกไปเที่ยวดู โลกภายนอก เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ
มีเวลาให้กับครอบครัว มีเวลาให้กับคนที่เรารัก
และคนที่รักเราและที่สำคัญมีเวลาให้กับตัวเราเอง..
10 ข้อคิดเตือนใจไม่ได้เตือนใคร เก็บไว้เตือนตัวเอง
1. อย่าอิจฉาใครเพราะบินสูง แค่ไหน พอถึงเวลาเราก็ร่วงกันทุกคน
2. ฝึกอภั ยและปล่อยวาง กับความ เจ็ บ ป ว ด ไปทีละนิด เพื่อเพิ่มเวลาความสุขของเราให้มากขึ้น
3. ฝึกเข้าใจกับคำติ-ชม คำติ ก็ให้เฉยๆ คำชมก็ให้ปล่อยวาง “ติเพื่อก่อก็เก็บมาพัฒนา”
“ติเพื่อ ทำ ล า ย ก็อย่าเอามาใส่ใจ”
4. ฝึกการเป็นผู้ให้ แบบไม่คาดหวัง จะได้กลับเพราะมันคือ การสร้างคุณค่าของการได้เกิดมา
5. หัดมีความสุขกับ ตัวเองได้แล้ว เพราะ..ไม่มีใครที่จะอยู่กับเรา ไปตลอด
6. อย่า ทำ ล า ย ความหวังใคร เพราะมันอาจเป็นความหวังสุดท้าย ที่เขาเหลืออยู่
7. ฝึกการพอใจ ไขว่คว้าแต่พอตัว อะไรเกินกำลังก็ปล่อยไป มีแค่ไหนก็พอใจแค่นั้น
8. อย่ากลั วใครไม่รัก แต่จงเริ่มจาก การรักตัวเองก่อน
เพราะเสน่ห์ของการรู้จัก รักตัวเองจะกระจายสู่คนรอบข้าง
9. อย่ากังวลกับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง แต่ให้คำนึงถึงสิ่งที่กำลังทำ
10. ทุกวันคือการเปลี่ยนแปลงเสมอ อย่ายึดติด กับอะไรเดิมๆ แม้ผม ขน ฟั น เรายังร่วงตามกาลเวลา
จงเข้าใจ และหัดมีความสุขกับปัจจุบันได้แล้ว..
ขอขอบคุณ : J u n j a o n e w s
