อย่ ามัวไปยึดติดกับสิ่งใดๆ เพราะโลกใบนี้ไม่มีอะไรที่เป็นของเราเลย จงเรียนรู้ที่จะเดินเพียงลำพังนี่สิคือวิถีของคนแกร่ง
1.หนทางของชีวิตนั้นย าวไกลจงเรียนรู้ที่จะเดินลำพังบ้าง
เผื่อวันใด ที่คนอื่นไม่ได้สนใจคุณเหมือนเดิม ก็ไม่ต้องเสี ยใจเพราะทุกคน
ต่างมีเส้นทางของชีวิตที่ต้องเดินเหมือนกัน ไม่มีใครเดินเคียงคู่คุณไป จนถึงปลายทาง
อย่ าให้ใครคนใดคนหนึ่ง หรือเรื่องราวใดเรื่องราวหนึ่ง กลายเป็นทั้งหมดในชีวิตคุณ
2.ความซาบซึ้งทดแทนความผูกพันไม่ได้
ไม่ว่าจะเป็นใคร เพื่อนหรือคนแปลกหน้า คุณต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม แม้ในใจจะร่ำ ไ ห้สะ อื้ นสักเพียงใด
เพราะมนุษย์ทุกคน ต่างมีความเห็นแก่ตัว ฉะนั้นอย่ าไปคาดหวังว่า จะมีใครดีต่อคุณโดยปราศจากเงื่อนไข
หากใครคนหนึ่ง ไม่มีค่าเพียงพอ ให้คุณถนอมก็ต้องฝึกปล่อยฝึกวางฝึกทิ้ง
3.กำแน่นเท่าใดก็สู ญเสี ยมากเท่านั้น
เหมือนกับการกำทรายนั่นแหละ ยิ่งคุณกำแน่นทราย ก็ร่วงออกจากมือมากเท่านั้น
ที่ควรถนอม จงรู้ถนอมเพราะเมื่อใด ที่คุณสู ญ เสี ยไป สิ่งนั้นคนนั้นอาจเป็นสิ่งที่มีค่า
ที่ทำให้คุณเจ็ บป วด และเสี ยใจที่สุดก็เป็นได้ เมื่อใดที่รู้สึกสิ้ นหวัง
หากอย ากร้องไห้ก็ร้องออกมาเถอะ แต่เมื่อร้องจนหนำใจแล้ว
ก็ต้องลุกขึ้นยืนหยัดอีกครั้งให้ได้
4.อย่ าเลือกคบคนที่รูปร่างหน้าตา
จงเรียนรู้ที่จะชื่นชม คนที่ความสามารถ และหากคุณคิดว่า
ตัวเองสู้คนอื่นเขาไม่ได้ อย่ าได้น้อยเนื้อต่ำใจ เพราะคุณก็เป็นคนธรรมดา
เหมือนคนอื่นทั่วๆไป
5.พ่อแม่คือคนที่รักและปรารถนาดีต่อคุณมากที่สุด
อย่ าคิดถึงท่าน เฉพาะตอนไม่มีเงิ น อย่ าคิดว่าในสายตาพ่อแม่คุณ
ยังเป็นเด็กอยู่ตลอดเวลา อันนี้ก็ถูก ถูกในมุมของพ่อแม่ แต่ไม่สงส ารพ่อแม่เหรอ
ที่มีลูกไม่รู้จักโตสักที
6.ไม่มีอะไรเหมือนเดิมเพราะทุกสิ่งเปลี่ยนไปทุกเวลานาที
อย่ าเอาวิธีการเก่าๆ มาแก้ไขปั ญห า คนสองคนรักกัน อาจไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา
อย่ าเอาแต่พ ร่ำเพ้ อ อย่ าเอาแต่เรียกร้องเพราะสิ่งนี้ อาจเป็นชนวนที่ทำให้คนสองคนยิ่งมาก
ยิ่งห่างยิ่งมากยิ่งกลายเป็นคนแปลกหน้า
