นกชนิดเดียวที่สามารถอยู่เหนืออินทรีย์ได้ “คืออีกา..!”มันจะขึ้นขี่หลังพญาอินทรีย์และคอยจิก
คอยสร้างความรำคาญอยู่ตลอดเวลา..แต่พญาอินทรีย์จะไม่ตอบโต้ โจ มตีและเสียเวลาไปตอแย กับมัน
เพียงแค่กางปีกให้กว้างและบินสูงขึ้นๆยิ่งสูงเท่าไหร่อีกาก็ยิ่งหายใจลำบ ากเท่านั้น
แล้วมันก็จะเริ่มถอนตัวร่วงหล่ นลงมา เพราะ..ข าด อ็ อ กซิเจนในอากาศและหมดเรี่ยวแรงจะบิน.
“เก็บแรงของคุณไว้บินให้สูง”“อย่ าให้ราคากับคนที่ชิงชังเรา”“เดี๋ยวเขาก็ต กต่ำเพราะทำตนเอง”
เมื่อนั้นทุกอย่ างจะราบรื่นโดยไม่ต้องออกแรง.ใครจะตัดสินคุณยังไง.. ช่างเขา!
แคร์คนที่แคร์เราก็พอ ใครไม่มีส่วนกับชีวิตเราก็อย่ าไปให้ความ “สำคัญ” ไม่มีใครรู้จัก
เราดีเท่าตัวเราเอง ทำใจ ไม่มีใครไม่โดนตัดสินจะมีทั้งคนที่ชอบและไม่ชอบเรา
ไม่มีทางจะทำให้ทุกคนชอบเราได้มันเหนื่อยเกินไปถ้าต้องทำทุกอย่ าง
ให้ทุกคนเข้าใจและพอใจ อยู่กับคนที่รักและแคร์เราปล่อยวางไม่ต้องสนใจคนอื่น
แทนที่จะเครียดเพราะคนที่เกลียดเราใช้เวลาที่มีค่ากับคนที่รักเราดีกว่าเยอะ!
ไม่มีใครทำได้ “ถูกใจทุกคนหรอก” มีคนรัก..!!ก็ต้องมีคนเกลียด
มันอยู่ที่เรา..เก็บคำด่านั้น มาคิด..?
ให้ตัวเองไม่สบายใจ หรือจะเก็บคำนั้น ไว้เพื่อ..“พัฒนาตัวเองต่อ”
ต้องเลือก ที่อยู่ให้เป็นต้องเข้มแข็งจากการถูกเกลี ย ดวันไหนที่เรารู้คุณค่าของตัวเองมากพอ
วันนั้น..ก็จะไม่มีใครแ ย่ ง “ความสุข” ไปจากเราได้
นกชนิดเดียวที่สามารถอยู่เหนืออินทรีย์ได้ “คืออีกา..!”
มันจะขึ้นขี่หลังพญาอินทรีย์และคอยจิก
คอยสร้างความรำคาญอยู่ตลอดเวลา..
แต่พญาอินทรีย์จะไม่ตอบโต้ โจ มตีและเสียเวลาไปตอแย กับมัน
เพียงแค่กางปีกให้กว้างและบินสูงขึ้นๆยิ่งสูงเท่าไหร่อีกาก็ยิ่งหายใจลำบ ากเท่านั้น
แล้วมันก็จะเริ่มถอนตัวร่วงหล่ นลงมา เพราะ..
ข าด อ็ อ กซิเจนในอากาศและหมดเรี่ยวแรงจะบิน.
“เก็บแรงของคุณไว้บินให้สูง”“อย่ าให้ราคากับคนที่ชิงชังเรา”“เดี๋ยวเขาก็ต กต่ำเพราะทำตนเอง”
เมื่อนั้นทุกอย่ างจะราบรื่นโดยไม่ต้องออกแรง.ใครจะตัดสินคุณยังไง.. ช่างเขา!
แคร์คนที่แคร์เราก็พอ ใครไม่มีส่วนกับชีวิตเราก็อย่ าไปให้ความ “สำคัญ” ไม่มีใครรู้จัก
เราดีเท่าตัวเราเอง ทำใจ ไม่มีใครไม่โดนตัดสินจะมีทั้งคนที่ชอบและไม่ชอบเรา
ไม่มีทางจะทำให้ทุกคนชอบเราได้มันเหนื่อยเกินไปถ้าต้องทำทุกอย่ าง
ให้ทุกคนเข้าใจและพอใจ อยู่กับคนที่รักและแคร์เราปล่อยวางไม่ต้องสนใจคนอื่น
แทนที่จะเครียดเพราะคนที่เกลียดเราใช้เวลาที่มีค่ากับคนที่รักเราดีกว่าเยอะ!
ไม่มีใครทำได้ “ถูกใจทุกคนหรอก” มีคนรัก..!!
ก็ต้องมีคนเกลียด มันอยู่ที่เรา..เก็บคำด่านั้น มาคิด..?
ให้ตัวเองไม่สบายใจ หรือจะเก็บคำนั้น ไว้เพื่อ..“พัฒนาตัวเองต่อ”
ต้องเลือก ที่อยู่ให้เป็นต้องเข้มแข็งจากการถูกเกลี ย ดวันไหนที่เรารู้คุณค่าของตัวเองมากพอ
วันนั้น..ก็จะไม่มีใครแ ย่ ง “ความสุข” ไปจากเราได้
“อย่าให้ใจกับใครมากเกินไป
เพราะ..บางทีเขาไม่ได้เห็นค่า
ของใจเราขนาดนั้น”
“คนที่ควรให้คุณค่ามากที่สุด คือ ตัวเรา
ถ้าเราเห็นคุณค่าของตัวเองมากพอ
วันหนึ่ง เราจะหยุดเสี ยเวลา
ให้ค่ากับคนที่เห็นคุณค่าของเรา”
ขอบคุณ : c h a y e n d
