คนที่เก่ง จริงในโลกนี้ คือคนชนะได้ แต่.. ไม่จำเป็นต้องชนะอยู่ร่ำไป ในทุกครั้งไปมีใจกว้างขวางพอที่จะยอมแ พ้บ้ าง
มีใจเมตตาพอที่จะปล่อยผ่านไปการใช้ชีวิตก็เหมือนกัน รู้ ไม่จำเป็นต้องพูด ไม่พูด ใช่ว่าจะไม่รู้หากคุณพูดในสิ่งที่คุณรู้
แต่เป็นเรื่องที่เจ้าของเรื่องไม่อย ากให้รู้หรือไม่คิดว่าคนอื่นจะรู้ คุณไม่ได้มิตร แต่ได้ศั ต รู
ต่อหน้าคนใจแคบ คุณต้องใจกว้าง ถ้าทำใจกว้างไม่ได้ ก็ต้องแกล้ งโ ง่..
คนทุกคนบอกว่า “รับความจริงได้” ต้องการให้คุณ “พูดความจริง”แต่พอคุณพูดแล้ว “ใช่ว่าจะรับได้” บางครั้ง.. อาจจะ “โ ก ร ธ”
คุณอีกต่างหากที่ “เสื อก” รู้ความจริง หรือ “รู้ทันเขา” บางที.. ที่เขาอย ากให้เราพูดเพียงแค่ต้องการจะรู้ว่าคุณรู้เท่าไหน
แต่ไม่ได้หมายความว่ารับความจริงได้เมื่อรู้ว่าคุณรู้เยอะมาก เยอะกว่าที่เขาคาดไว้ เขาย่อมโ ก ร ธคุณ เพราะ “รู้ทัน”มีเรื่องเล่าอยู่ว่า..
แม่ทั พคนหนึ่งเล่นหมากล้อมเก่งมากไม่มีใครสามารถเอาชนะได้
วันหนึ่ง.. แม่ทั พออกรบผ่านหมู่บ้ านแห่งหนึ่งเห็นบ้ านเล็กๆ หลังหนึ่ง
มีป้ายติดอยู่หน้าบ้ านว่า.. เล่นหมากล้อมอันดับ 1 ของประเทศ “ แม่ทั พไม่เชื่อจึงเข้าไปหาเจ้าของบ้ านและเล่นด้วย ปรากฎว่า
เจ้าของบ้ านแ พ้ 3 กระด านรวด.!! แม่ทั พหัวเราะ พร้อมพูดจาถากถางว่า..
” 555 แกเอาป้ายลงได้แล้ว “ แล้วแม่ทั พก็ไปออก ร บด้วยความมั่นใจหลังจากแม่ทั พ ร บ ชนะกลับมา ผ่านมาที่บ้ างหลังเดิม
ก็ยังเห็นป้าย แขวนอยู่ที่หน้าบ้ าน แม่ทั พจึงเข้าไปหาเจ้าของบ้ านแล้วถามว่า ”
ทำไมยังกล้าเอาป้ายขึ้นอีก “แม่ทั พรู้สึกไม่พอใจอย่ างมาก จึงขอท้าดวลอีกครั้ง.. ปรากฎว่าครั้งนี้
แม่ทั พแ พ้ทั้ง 3 กระดาน..!! แม่ทั พประหล าด ใจมาก ถามเจ้าของบ้ านว่า
เพราะอะไรครั้งนี้ เจ้าของบ้ านถึงได้เก่งนัก เจ้าของบ้ านตอบว่า..”
ครั้งก่อน ท่านมีภารกิจออกรบ ข้ าน้อยไม่อย ากทำให้ท่านเสี ย กำลังใจในการ ร บ หากครั้งก่อนท่านแ พ้ข้า ท่านอาจข าด
ความมั่นใจ จนทำให้แ พ้ศึก และบ้ านเมืองโดนยึด ท่านหมดขวัญกำลังใจไม่ได้ แต่ครั้งนี้ ท่านชนะกลับมา
ข้ าน้อยก็ไม่ต้องออมมือแล้ว “คนเก่งไม่ใช่ คนที่ชนะในทุกครั้งเสมอไปคนที่เก่งจริงคือคนที่รู้ว่า.. ชนะได้แต่รู้ว่าจำเป็น
ต้องยอมอ่อนข้อตอนไหนมีใจกว้างขวางพอที่จะหลีกทางให้.. เก่งไม่จำเป็น ต้องอวด อวดเก่งทุกครั้ง
ใช่ว่าจะส่งผลดี เสมอไป ต่อหน้าคนใจแคบ คุณต้องใจกว้างถ้าทำใจ กว้างไม่ได้ ก็ต้องแกล้ งโ ง่..
แม้ว่าเราจะมีความเป็นคนฉลาดก็ตาม แต่ในบางครั้ง ก็จำต้องทำเป็นแกล้ ง “ โ ง่ ” เพื่อให้การอยู่ร่วมกันกับคนอื่น
เป็นไปอย่างกลมกลืนปร าศจากปัญหา คนที่ทำได้ดังกล่าวนี้
จะอยู่ร่วมกับคนอื่นๆได้ดีกว่าบางคนที่ “ อวดฉลาด ”อยู่ตลอดเวลา ใครจะพูดเรื่องอะไร หรือมีความคิดเห็นอย่างไร
เขามักจะอวดฉลาด รู้ดีกว่าและถูกต้องกว่าคนอื่นอยู่เสมอ จึงกลายเป็นปัญหา ที่ทำให้เกิ ดความหมั่ นไ ส้ ไม่ชอบขิ้หน้ากันได้ง่าย
ขอบคุณ : b i t c o r e t e c h
